Grupa dla osób współuzależnionych

Opis grupy

Osoby  żyjące z osobą uzależnioną często doświadczają  permanentnego  kryzysu, podporządkowują swoje życie pod osoby uzależnione, a ich emocje zależą od nałogu partnera. Zaprzeczają oczywistym faktom nałogu, szukają obiektywnych powodów i usprawiedliwiają nałóg osoby bliskiej. Ochraniają osobę uzależnioną i łagodzą skutki jej choroby, nieświadomie wspomagają nałóg przez zwalnianie z odpowiedzialności osobę uzależnioną. Ukrywają przed otoczeniem problem uzależnienia, są zależne emocjonalnie od osoby uzależnionej, ciągle zamartwiają się o nią. Koncentrują się na uzależnionym partnerze kosztem siebie i rodziny, obsesyjnie kontrolują, pozwalają na przekraczanie swoich granic. Unikają rozmów na temat problemu w rodzinie, mimo, że wpływa on destrukcyjnie na życie rodzinne. Nie potrafią bronić swoich praw , zaniedbując siebie i pozostałych członków rodziny – rezygnują z prawa do szacunku, wsparcia i miłości, zaniedbują karierę, rozwój zainteresowań, wygląd, kondycję psychiczną i fizyczną. W sferze emocjonalnej dominuje lęk, poczucie winy i wstydu, labilność emocjonalna, zagubienie, chaos, niepewność. Osoby współuzależnione często czują się winne i odpowiedzialne  za nałóg partnera, co powoduje wzrost poczucia niskiej wartości. Pojawiają się zaburzenia psychosomatyczne: bóle głowy, brzucha, serca, wrzody żołądka, nerwica. Często występują stany depresyjne – poczucie bezradności, bezsensowności i brak poczucia sprawstwa, w emocjach dominuje przygnębienia, które prowadzi do apatii i niechęci do podejmowania codziennych zadań oraz zaburzeń snu. W wyniku doświadczanych trudności osoby współuzależnione próbują obniżyć napięcie sięgając po leki lub substancje psychoaktywne.  Nierzadko pojawiają się także zaburzenia w sferze seksualnej .

Celem terapii grupowej jest wsparcie osób współuzależnionych w zmianie postawy wobec siebie i osoby bliskiej będącej w nałogu. Udział w grupie wsparcia jak również podjęcie terapii indywidualnej pozwalają urealnić sytuację, podejmować adekwatne działania, odzyskać stabilność emocjonalną, zadbać o swoje potrzeby i potrzeby pozostałych członków rodziny.

W trakcie spotkań grup wsparcia uczestnicy będą mieli możliwość podzielenia się swoimi doświadczeniami dotyczącymi uzależnienia osoby, z którą są w relacji. Różne etapy zdrowienia pozwolą przyjrzeć się aktualnym trudnościom w relacji z osobą uzależnioną, jak również znaleźć sposoby na pomoc sobie i osobie uzależnionej . Głównym czynnikiem leczącym spotkań grupowych jest doświadczenie, że inni mają podobne problemy oraz świadomość, że można wyjść z problemu choć nie jest to łatwe. Kolejny krok to oderwanie się emocjonalne od osoby uzależnionej oraz od bólu i cierpienia, które sprawia angażowanie się w sprawy osoby uzależnionej. Zmiana postawy osoby współuzależnionej ma wpływ na zmianę osoby uzależnionej i zamiast wspierać nałóg osoba bliska zaczyna wspierać zdrowienie – motywację do terapii, leczenia, abstynencji.

Terapia pozwala na zmianę przekonań dotyczących chęci wpływu i kontroli i uświadomienie , że walka nie ma sensu, że powoduje tylko frustrację, bezsilność i złość.

Buduje nowe przekonania wyzwalające ze współuzależnienia:

„Nie ja spowodowałam/em uzależnienie partnera”.

„Nie mogę kontrolować uzależnienia partnera”.

„Nie ponoszę odpowiedzialności za nałóg partnera”.