Czym różni się psycholog od psychoterapeuty?

Lęki, uzależnienia, trudne sytuacje życiowe, trauma, niskie poczucie własnej wartości, negatywny obraz siebie, depresja, problemy w związku lub z dziećmi i innymi członkami rodziny – to najczęstsze trudności, z jakimi zgłaszają się pacjenci do placówek psychologicznych. Profesjonalnej pomocy mogą udzielić psycholodzy oraz psychoterapauci. Jaka jest różnica między tymi dwoma zawodami. Do kogo się udać, gdy potrzebujemy pomocy lub wsparcia?

Psycholog i psychoterapeuta zajmują się tą samą dziedziną — psychiką człowieka. Jednak ich praca znacząco się różni.

Psycholog:

• absolwent studiów psychologicznych;
• udziela wsparcia psychicznego i stawia diagnozę psychologiczną;
• orzeka i opiniuje,
• nie może prowadzić psychoterapii, jeśl nie ukończył szkoły psychoterapii lub nie jest w trakcie trwania nauki.

Zadaniem psychologa jest postawienie odpowiedniej diagnozy na podstawie zebranego od pacjenta wywiadu oraz testów psychologicznych oraz udzielenie profesjonalnej pomocy psychologicznej.
Psycholog może być zatrudniony w poradni psychologiczno-pedagogicznej, w szkole lub przedszkolu, domu starców, na oddziale psychiatrycznym i na innych oddziałach szpitalnych, w ośrodku interwencji kryzysowej, w ośrodku adopcyjnym, w hospicjum, w sądzie, policji, więzieniach, wojsku, w ośrodkach odwykowych i w innych miejscach, gdzie potrzebne jest wsparcie psychologa.
Psycholog nie może wypisywać recept.

Psychoterapeuta:
osoba, która ukończyła szkołę psychoterapii (jednym z warunków przyjęcia do tej szkoły jest ukończenie studiów medycznych lub humanistycznych na poziomie magistra – najlepiej z psychologii, ewentualnie z pedagogiki, socjologii i kierunków pokrewnych)
już w trakcie nauki w szkole psychoterapii (po II roku) może prowadzić psychoterapię z pacjentami o różnych diagnozach w formie psychoterapii indywidualnej, grupowej, małżeńskiej/par i rodzin.

Psychoterapeutą może zostać absolwent specjalistycznego całościowego podyplomowego szkolenia w psychoterapii trwającego co najmniej 4 lata (min. 1200 godzin szkolenia teoretycznego i praktycznego zawierającego terapię własną, superwizję i staż kliniczny).

Po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego ukończenie całościowego podyplomowego szkolenia w psychoterapii i spełnieniu dodatkowych wymogów, psychoterapeuta może ubiegać się o dokument zwany Certyfikatem Psychoterapeuty, które jest potwierdzeniem wiedzy i umiejętności. Jednak psychoterapeuci bez certyfikatu także mogą prowadzić psychoterapię.

Psychoterapeuta pomaga osobom z problemami natury psychicznej i psychologicznej. Może stosować różne metody pracy, które są ujęte w nurty terapeutyczne: np. psychoterapia behawioralna, analityczna, psychodynamiczna czy humanistyczna. Terapia jest procesem – leczenie polega na regularnych spotkaniach – rozmowach z psychoterapeutą, które odbywają się indywidualnie lub grupowo, z ustaloną częstotliwością.

Często do psychoterapeuty kieruje lekarz psychiatra, który może nawet wskazać, który nurt psychoterapii będzie dla nas odpowiedni.

_______

   Jeżeli potrzebujesz pomocy psychologa, możesz zapoznać się z naszym Centrum Psychoterapii oraz Bezpłatnym, Indywidualnym Doborem psychologa/psychoterapeuty:
KLIKNIJ TUTAJ